Πέμπτη, Μαρτίου 22, 2007

Haunted....


Χαραγμένες λέξεις να με πληγώνουν για πάντα…
Μικρές ψηφιακές κορνίζες ποτισμένες στο δικό μου αίμα…
Μικρά στοιχειά στοιβαγμένα στο μυαλό μου…
Κι όμως αν τα προσέξεις, μιλάνε για αγάπη…

Αλήθεια έμαθες ποτέ τι θα πει αυτή η λέξη?

Πέθανες ποτέ μέσα σου, ώστε ο άλλος να μπορεί να ζει?

9 σχόλια:

candy's τετραδιάκι είπε...

Πεθανε κι εκεινη ψαχνοντας λιγη απ την αγαπη σου.Τοτε που εσυ ειχες το βλεμμα σου αλου.Τοτε που χιλιες ψυχες πεθαιναν και ζουσαν ξανα μεσα σου.Απ το δικο σου αιμα.Ροκανιζαν λιγο λιγο την ψυχη σου,ζουσαν απ την ανασα σου.Τωρα ψηφιακες κορνιζες θυμιζουν αλλη εποχη.
Τωρα..

Αλητισσα είπε...

Πεθανα κι εγω μια φορα μεσα μου..
Οταν ανστηθηκα εμαθα πως δεν αξιζει να πεθαινεις μεσα σου για να ζει καποιος αλλος..
Φιλια..

bluesmartoula είπε...

Μ΄έβαλες σε σκέψεις...
Άρχισα να ψάχνω τον ορισμό της έννοιας "αγάπη". Ξανά.
Έψαξα βαθειά μέσα μου. Και βρήκα πως δεν είναι αγάπη το να πεθάνεις μέσα σου για να ζεί κάποιος άλλος.....
Αγάπη είναι να νοιώθεις αγαλλίαση κι ευγνωμοσύνη επειδή ξέρεις πως ζεί κάποιος άλλος. Έστω κι άν δεν ζεί μαζί σου ή κοντά σου.....
Φιλάκια

GhostHunter είπε...

Σας ευχαριστώ.
Δεν θα σχολιάσω. Το ποστ γράφτηκε κάτω από συγκεκριμένη συναισθηματική φόρτιση.

Φιλιά σε όλους

Alkyoni είπε...

πέθανα..20 χρόνια πριν και βάλε
ζω κατ επίφαση
αυτά

Menios είπε...

No comment...

Y. K. είπε...

ναι.
μια φορα μονο

φιλια και δυναμη φανταματακι

fish eye είπε...

πεθανα μια φορα μεσα μου..αλλα οχι για να ζει ο αλλος,γιατι δε ζουσα εγω..αγαπη για τον καθενα ειναι οτι αντιλαμβανεται..

helorus είπε...

Τριγυρίζω εδώ κι εκεί, σε τόπους και χρόνους άλλους, αγγίζοντας "συγκεκριμένες συναισθηματικές στιγμές", κοιτάζοντας πώς, και αν, συνηχούν μέσα μου.

Ω πόσο με τρόμαξε αυτό το "πέθανες ποτέ μέσα σου". Ποτέ και για κανέναν θα έλεγα. Αλλά δεν ξέρεις καμιά φορά.