AnotherSummerTimeStory...2

Μια καρδιά...

Ένα φιλί...

Μια αγκαλιά...


Ένα δειλινό...


Μια παραλία...

Ένα χέρι να κρατάει σφιχτά το δικό σου...

Πολύχρωμα ποτά...

Αγαπημένα τραγούδια...

Τι λες?

Θα' ρθεις?

AnotherSummerTimeStory...

Ήλιος καυτός να μ’αγκαλιάζει,
θάλασσα με μπόλικο αλάτι για να νοστιμίσω,
πολύχρωμα ξεφτισμένα πετραδάκια,
φυτά μεσογειακού τύπου,
ψαράκια που περιφέρονται μπας και φάνε κάνα κομμάτι λουκουμά,
αλλοδαποί κρατούν πετσέτες και γυαλιά «μαιμού»,
τζιτζίκια με ανιχνευτή κίνησης (δεν σας πειράζω ρε χαζά, να σας δω θέλω...),
ένας μαγευτικός ορίζοντας,
φραπέ σε πλαστικό με σπαστό εμπριμέ καλαμάκι,
ένα πακέτο τσιγάρα γεμάτο άμμο,
σαγιονάρες που καίνε γιατί ξέχασα να τις βάλω στη σκιά,
αυτή η καταραμένη σφήγκα που με γυροφέρνει,
άσπροι κύκλοι γύρω από τα μάτια γιατί δεν λέω να βγάλω το γυαλί,
ανοικτό κινητό στο τσαντάκι με 35 κλήσεις και 43 μηνύματα από το γραφείο,

και γω εκεί
με ανοικτό το «battery compartment»
να προσπαθώ να τις γεμίσω
ώστε να ζήσω άλλη μια χρονιά χωρίς τον φορτιστή μου...

Ταξίδι by ZAFMAN

Το κείμενο που παραθέτω ανήκει σε έναν πολύ αγαπημένο φίλο, ο οποίος αρνείται πεισματικά να «δικτυωθεί»... Που θα πάει, θα τον πείσω...

Ονειρεύομαι ένα μεγάλο ταξίδι
Ένα ταξίδι ατελείωτο
Βγαλμένο απ’ τον κόσμο της φαντασίας
Χωρίς πρακτορεία και πλάνα
Γεμάτο εκπλήξεις
Χωρίς αποσκευές
Με εισιτήριο τη σκέψη
Σε μέρη παρθένα απ’ τον κόσμο
Σε θάλασσες και πελάγη άγνωστα
Σε πολιτισμούς ακατέργαστους
Πέρα πολύ πέρα από τους χάρτες
Με μόνο οδηγό και συμβουλάτορα
Την πυξίδα της καρδιάς μου
Για να δω και να μάθω
Ανοίγοντας διάπλατα τα μάτια της ψυχής
Ναι! Αυτό είναι το όνειρο μου
Ένα ταξίδι ονειρεμένο
Να ακούσω άλλους σφυγμούς
Να αγγίξω άλλες ψυχές
Να ψηλαφίσω νέες καρδιές
Να γνωρίσω
Να μάθω
Να νιώσω
Τι είδους ταξίδι είναι αυτό – όμως?
Διαφορετικό
Αλλιώτικο
Εντελώς πρωτότυπο
Είναι το ταξίδι στο αρχέγονο όνειρο
Στις ίδιες τις καταβολές μου
Είναι η βυθομέτρηση ψυχής κ’ νου
Πρέπει να το κάνω
Όσο κι αν το επιχείρησα απέτυχα
Κόλλησε στην γραφειοκρατία
«Δεν έχεις διαβατήριο» μου έλεγαν
«Δεν μπορείς να ταξιδέψεις»
Ίσως αν βρω ένα διαβατήριο
Τα καταφέρω
Ψάχνω το δικό μου διαβατήριο
Τη δική μου ταυτότητα
Τα έχω ανάγκη
Για να περάσω «επιτυχώς» τον έλεγχο
Βαλίτσες και πράματα δε με νοιάζουν
Τι να τα κάνω?
Τι μου χρειάζονται άλλωστε?
Είναι όλα συμβάσεις
Όταν, φίλε, φτάσεις όπου ονειρεύεσαι
Μπορείς, τότε, να αγοράσεις
Ότι τόσα χρόνια σου λείπει

Κατάλαβες για τι ταξίδι
Σου μιλάω τόση ώρα?

… ZAFMAN

Φίλε μου, να είσαι πάντα καλά και το ταξίδι
που τόσο πολύ ζητάς, σου εύχομαι να το ζεις κάθε μέρα...
Σου αξίζει το καλύτερο...
Γιατί είσαι και θα είσαι πάντα αληθινός
και θα λες τα πράγματα με τ’ όνομα τους...

(Καλοτάξιδη και η GT...
αν τελικά δεν λειτουργήσει η λογική σου,
που δεν στο συνιστώ...
γάμησε τα κι άστα...
πάτα το γκάζι...
άκου το κροτάλισμα..
και φύγε...)

Smile in the water

Του φάνηκε πως το είδε...
Εκεί πάνω στο λευκό των σπασμένων κυμάτων...
Παρέα με ένα μοναχικό τραγούδι...
Να λάμπει αγκαλιά με το φεγγάρι...

Ήταν το μόνο που θυμόταν
Και το μόνο που πραγματικά τον ενδιέφερε

Στροβιλίζοντας τον χαμένο του εαυτό
Κάτι του έλεγε ότι η δύναμη που κινούσε τα βουνά
Βρισκόταν εκεί
Ακόμα...
Και τον περίμενε...

Αρκεί να έβλεπε αυτό
Και τίποτα άλλο...

There was a time when mountains could move…
There was a time when a light was ahead of him…
There was a time when steel was his partner…
But all these can happen again

If he can see that… smile

Cold...

Cold...