Οι ψυχολόγοι λένε ότι υπάρχουν τρία επίπεδα θεώρησης της πραγματικότητας
Το πρώτο επίπεδο αφορά το να αισθάνεσαι κατώτερος από αυτό που πραγματικά είσαι. Δεν με ενοχλούν αυτοί οι άνθρωποι, γιατί το μόνο που κάνουν είναι κακό στον εαυτό τους και σε κανέναν άλλο. Και μάλιστα αυτοί είναι και οι μοναδικοί που προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι...
Το δεύτερο επίπεδο, είναι να γνωρίζεις ακριβώς που βρίσκεσαι και τι δυνατότητες έχεις. Είναι λίγο δύσκολο να είσαι τόσο πολύ ισορροπημένος, ειδικά σε μια τέτοια τρελή εποχή και μάλιστα σε όλους τους τομείς (εργασία, σχέσεις, κλπ ). Συνήθως επειδή ο ένας τομέας επηρεάζει τον άλλο π.χ. μια κακή σχέση μπορεί να επηρεάσει την αποδοτικότητα στην εργασία και το αντίθετο, είναι σπάνιο να βρεις τέτοιους ανθρώπους.
Η τρίτη κατηγορία είναι αυτή που μου τη δίνει...
Η υπερ-θεώρηση των δυνατοτήτων...
Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει εντυπωσιακές διαστάσεις γύρω μου.
Τόσο που πήγα να κοιταχτώ σε οφθαλμίατρο μήπως έχουν πάθει κάτι τα μάτια μου...
Βλέπω γύρω μου ανθρώπους-παγώνια... ΄
Έτσι, φουσκωμένα... με μπόλικα μπόλικα φτερά...
Να κορδώνονται και να λικνίζονται, λες και κατάπιαν κανένα στέμμα....
Βλέπω γύρω μου ανθρώπους-Λουδοβίκους...
Έτσι, πριγκηπικά ντυμένους με όλες τις περούκες και τα φρουφρού...
Κοιτώντας όμως καλύτερα, μετά από λίγο, σαν κάτι να ξεθωριάζει....
Βλέπω λοιπόν τον άμυαλο Τ. που το μόνο που κατάφερε ήταν να πείσει τον μπαμπά του να του αγοράσει εκείνο το ωραίο κάμπριο...
Βλέπω την μέτρια Γ. που επειδή την κοίταξε ο κυρ Μήτσος όταν έβγαλε έξω λίγο δέρμα, νομίζει ότι μεταμορφώθηκε στην Playmate 2025…
Βλέπω τον κουτοπόνηρο Μ. που επειδή κατάφερε να πάρει ένα διαγωνισμό, μιζόνοντας τους πάντες, νομίζει ότι έγινε ο Bill Gates…
Βλέπω τον τάδε ή την τάδε που έπιασε δουλειά σε μπαρ και ξαφνικά απέκτησε ύφος καρδιοχειρουργού....
Δεν ξέρω τι τους ωθεί σε τέτοιες καταστάσεις και αν είναι πραγματικές.
Εκείνο που λέω είναι να προσέξουν. Γιατί η ζωή είναι ο μεγαλύτερος διάδρομος προσγείωσης.... Και χωράει πολλά μα πολλά χαλασμένα αεροπλάνα....
Προσωπικά, πιστεύω ότι βρίσκομαι στην δεύτερη με τάση προς την πρώτη...
Αν και οι περισσότεροι μου λένε ότι είμαι στην πρώτη....
12 σχόλια:
ghost καλησπερα
Λεει ο Καντ.//Στην αγωγη βρισκεται το μυστικο της τελειοποιησης του ανθρωπινου χαρακτηρα.//και συμπληρωνω οτι παρα πολλα πρεπει να αλλαξουν ,για να μην χαθει η γραμμη ισοροπιας.
οσο αφορα την κατηγορια στην οποια κατατασεις τον εαυτο σου με εκπλησεις.Σε προηγουμενο post σε ειδα στην κορυφη ενος μαγευτικου λοφου ,ακουγοντας metallica με την μπερτα να ανεμιζει.Κρατα λοιπον αυτην την στιγμη και εφαρμοσε την παντα στην ζωη σου.
Καλο βραδυ.
ως ανισορροπη και με πληρη επιγνωση της κατωtεροτητας μου δηλωνω υπευθυνα οτι ανηκω στην πρωτη κατηγορια.
δεν ξερω ωστοσο αν προσπαθω για να γινω καλυτερη. εχω φτιαξει εναν κοσμο δικο μου και δε θελω να ενοχλω οσο κι αν με ενοχλουν.
πολυ καλο ποστ :)
φιλια φαντασματακι..
Η χειρότερη κατηγορία είναι η τέταρτη: Αυτή που ζείς στον δικό σου κόσμο, παλινδρομώντας κατά βούληση ανάμεσα στις άλλες τρείς με σκοπό να πετύχεις κάτι, αδιαφορώντας για όποιες συνέπειες.
Ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν να θεωρείς πως βρίσκεσαι στην δεύτερη κατηγορία με τάση πρός την πρώτη? Μοιάζει αντιφατικό, τουλάχιστον έτσι όπως παρουσιάζονται οι κατηγορίες σ΄αυτό σου το πόστ. Μήπως υπάρχουν, λοιπόν, αόρατες γραμμές που συνδέουν τις τρείς κατηγορίες? Αναρρωτιέμαι...
Φιλί
η ψυχολογία λεει επίσης- ας το συνεχίσουμε λίγο-
ότι η ισορροπία του καθενός καθορίζεται από τρεις παράγοντες:
ποιοι (νομίζουμε) ότι είμαστε
ποιοι θα θέλαμε να είμαστε
ποιοι νομίζουν/ βλέπουν οι άλλοι ότι είμαστε
Αυτό όπως καταλαβαίνεις, συνδέει κατά κπν τρόπο τις κατηγορίες που ανέφερες, αλλά ταυτόχρονα κανει ιδιαίτερα δύσκολη την ισορροπία και την σταθεροποίησή της.
Προσωπικά δηλώνω πως συνειδητά ανήκω στην τρίτη κατηγορία, αυτή της υπερ-εκτίμησης.
Επίσης δηλώνω πως τα σημαντικότερα πράγματα στην ζωή μου τα πέτυχα όταν κοιτούσα το ταβάνι, παρά το πάτωμα. Όταν πίστεψα πως είμαι καλή- η καλύτερη- και ότι μου άξιζαν τα καλύτερα, παρά όταν λυπόμουν τον εαυτό μου σκεπτόμενη ότι -μπα, εγώ αποκλείεται να καταφέρω το χ, ψ πράγμα.
Και να σου πω και κάτι ακόμα;
Οι άλλοι βλέπουν αυτό που πιστεύεις για τον εαυτό σου. Το διακρίνουν και συμπεριφέρονται ανάλογα.
Με όλη την συμπάθεια που σου έχω, τολμώ να δώσω μια συμβουλή, κι αν θέλεις την κρατάς. Πρόσεχε που κοιτάς, φαντασματάκι, γιατί όπου κοιτάς, εκεί θα πας.
Νομιζω οτι η Osela μιλησε πολυ σωστα και δεν μπορω παρα να συμφωνησω, αν και ο τροπος που παρουσιαζεις την 3η κατηγορια, δεν ειναι αυτο ακριβως που περιγραφει..
Η αυτοεκτιμηση δεν μπορει με κανενα τροπο να ειναι κομπασμος σ'εναν ανθρωπο με λογικη και ορια..
Η 3η κατηγορια που περιγραφεις ειναι πιο ανασφαλεις ακομα κι απ την πρωτη..
Καλη βδομαδα και φιλια
να εύχεσαι να είσαι στη πρώτη φάση, με τάση προς τη δεύτερη...
εγώ πιστεύω πως είσαι πολύ κοντά στη δεύτερη και δεν σου το λέω για να σου χαιδέψω τ'αυτιά ή τα μάτια στη προκειμένη περίπτωση..
καλή εβδομάδα Hunter μου
θα συμφωνήσω μαζί σου...από την στιγμή που στεκόμαστε στα δυό μας πόδια, ένα απίστευτο "χάιδεμα" αρχίζει.
Φταρνίζεσαι; Μπραβο!!!
Έβηξες; Έπαινος!!!
Είμαι στην εκπαίδευση και εχω να κάνω καθε μερα με 50 της τρίτης κατηγορίας. Ούτε να τους πεις πως έχουν λάθος ή δεν έχουν καταλάβει κάτι σωστά.
Όλα είναι υπέροχα όλα είναι ονειρικά.
ειμαι στην πρωτη,μενα χαδι απο τη δευτερη κατηγορια..αυτους της τριτης ουτε να τους μυριζω δεν θελω!!
@likerari, καλά λοιπόν, ξαναβγάζω την μπέρτα μου και ξαμολιέμαι... :)
@alicia, κατ' αρχήν χάρηκα πάρα πολύ που σε ξανασυναντώ. Το ανισόρροπη
είναι πολύ βαριά κουβέντα. Με ποιό πρότυπο άλλωστε...
Πολλά πολλά φιλιά :))
@blue, γλυκειά μου ειλικρινά δεν σε κατάλαβα.
Anyway, σου στέλνω φιλί.
@osela, εδώ κάνεις λάθος. Δεν πρόκειται με το αν θέτεις υψηλούς στόχους ή όχι.
Η τρίτη έχει να κάνει με εκείνους που "καβαλάνε το καλάμι" χωρίς να το αξίζουν.
Κι όσο για μένα, το που έχω πάει, άστο... Δεν είναι για δημοσιοποίηση.
Όσοι ξέρουν... ξέρουν.
Και γω ξέρεις ότι σε συμπαθώ ;)
@αλητισσα μου, σοφή μου φίλη,καλή εβδομάδα και σε σένα.
(Εσύ δεν επιτρέπεται να μιλάς... ;) )
@desposini, τον τελευταίο καιρό ακολούθησα μια κάποια συμβουλή.
Ο Hunter λοιπόν, άφησε την αύλη μορφή του και υλοποιήθηκε δείχνοντας τα όπλα του,
σαρώνοντας τα πάντα... Καταλαβαίνεις?
ΑΠοτέλεσμα? Ο εαυτός μου με μίσησε ακόμη περισσότερο...
Καλή εβδομάδα και σε σένα.
@χ@χλιδάκι, όντως τα σύγχρονα παιδιά θέλουν πολλή προσοχή.
Το βλέπω και γω αυτό και ανησυχώ. Ανησυχώ πολύ μην γκρεμοτσακιστούν και
χαρούν οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι...
Καλώς ήρθες :)
@φεγγαραγκαλιές, μυρίζουν ωραία τις περισσότερες φορές.
Δεν είναι φυσική όμως η όμορφη μυρωδιά...
Προτιμώ τις φυσικές...
Καλώς όρισες :)
αν σου λεγα ότι κατά καιρόύς κι ανάλογα με τη διάθεσή μας ή τον όποιον έχουμε απέναντί μας,ή έστω την όποια κατάσταση αντιμετωπίζουμε ανήκουμε σε κάποια απ αυτές τις τρεις κατηγορίες ή συνδυασμό αυτών,θα με θεωρούσες υπερβολική;
Σκέψου το λίγο.
(αλλά ίσως κι από μόνο του αυτό το γεγονός να είναι κάτι καλό,πως δεν έχουμε "ενταχθεί" σε μια ειδικά στη γ΄κατηγορία..καλό λογοπαίγνιο αυτό -όχι ρατσιστικό- άνθρωποι γ κατηγορίας
σε φιλώ
Δεν θα σε θεωρούσα τίποτα αλκυόνη μου...
Φιλιά και από μένα :)
Δημοσίευση σχολίου