Τραβάς τραβάς και τίποτα δεν τεντώνει.
Δεν πονάς πια. Έκλεισε το τραύμα.
Μα δε χρωστάς πια τίποτα. Έχεις ξεχρεώσει.
Έχεις συγχωρέσει...
Μα το σακί σου άνοιξε κι αυτό.
Και δεν ήταν άδειο.
Χειρότερο απ’ της Πανδώρας...
Χειρότερο απ’ του Αιόλου...
Τώρα ποιος θα σωθεί και ποιος θα μείνει...
Άραγε πονάς το ίδιο όταν καρφώνεις και καρφώνεσαι?
Και αυτόν? Εκείνον τον μαύρο και άσπρο εαυτό?
Τι θα τον κάνεις ε? Αφού ούτε στα μάτια δεν μπορείς να τον κοιτάξεις...
Χέρια πολλά...
Μα όλα είναι κομμένα...
Δεν πρέπει την παλάμη... Είναι λάθος...
αλλά εκείνο το κόκκινο πράγμα που χτυπά...
Είπες ότι «πρίγκιπες» δεν υπάρχουν...
Τι διάολο...
Τους έσπασες όλους? Ξεχνάς την γρουσουζιά? 7 χρόνια είναι αυτά....
Άντε ξεκόλλα...
Τι θέλεις επιτέλους?
Έτσι θα σαι? Στα σκοτάδια ή στο φως?
Βάλτα κάτω...
Δες...
Νιώσε...
Ξεσκόνισε την ασημένια πανοπλία...
Άνοιξε τη περικεφαλαία να περάσει ο άνεμος..
Ξύπνα το άλογο...
Βγες απ’ το κάστρο...
Κρύψε όμως το σπαθί...
Η άστο για ομορφιά...
Δεν πονάς πια. Έκλεισε το τραύμα.
Μα δε χρωστάς πια τίποτα. Έχεις ξεχρεώσει.
Έχεις συγχωρέσει...
Μα το σακί σου άνοιξε κι αυτό.
Και δεν ήταν άδειο.
Χειρότερο απ’ της Πανδώρας...
Χειρότερο απ’ του Αιόλου...
Τώρα ποιος θα σωθεί και ποιος θα μείνει...
Άραγε πονάς το ίδιο όταν καρφώνεις και καρφώνεσαι?
Και αυτόν? Εκείνον τον μαύρο και άσπρο εαυτό?
Τι θα τον κάνεις ε? Αφού ούτε στα μάτια δεν μπορείς να τον κοιτάξεις...
Χέρια πολλά...
Μα όλα είναι κομμένα...
Δεν πρέπει την παλάμη... Είναι λάθος...
αλλά εκείνο το κόκκινο πράγμα που χτυπά...
Είπες ότι «πρίγκιπες» δεν υπάρχουν...
Τι διάολο...
Τους έσπασες όλους? Ξεχνάς την γρουσουζιά? 7 χρόνια είναι αυτά....
Άντε ξεκόλλα...
Τι θέλεις επιτέλους?
Έτσι θα σαι? Στα σκοτάδια ή στο φως?
Βάλτα κάτω...
Δες...
Νιώσε...
Ξεσκόνισε την ασημένια πανοπλία...
Άνοιξε τη περικεφαλαία να περάσει ο άνεμος..
Ξύπνα το άλογο...
Βγες απ’ το κάστρο...
Κρύψε όμως το σπαθί...
Η άστο για ομορφιά...
15 σχόλια:
Λίγο χρόνο θέλω και θα βγω που θα πάει...
Τα σπαθιά τα φοβάμαι αφήνουν σημάδια.
Βγάλε την πανοπλία αυτός που κρύβεται από κάτω είναι αυτός που γυρεύεις..
Μονάχα δώστου μια ευκαιρία..
@shades, εμένα μ' αρέσουν. Αλλά μόνο να τα βλέπω.
Την θερμή καλησπέρα μου φιλαράκο, συνοδοιπόρε.
@αλητισσα μου, δεν βγαίνει...
Έχει κολλήσει...
:)
TO KALYTERO SOY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
άνοιξες..
Δυνατό κείμενο, δυνατά συναισθήματα.
Στέκομαι στο "Άντε ξεκόλλα...Τι θέλεις επιτέλους? Έτσι θα σαι? Στα σκοτάδια ή στο φως?".
Ήταν κάτι που είχα ρωτήσει κι εγώ τον εαυτό μου κάποτε/πρόσφατα.
Βούτηξα βαθιά και επέλεξα το φώς. Τον δυσκολότερο δρόμο. Όμως, έτσι, βγήκα απ΄τα σκοτάδια...
Δική μας επιλογή είναι - πάντα.
Φιλί
@sigma, χαίρομαι που σου άρεσε. Αποτελεί μια μικρή κραυγή...
@desposini, άνοιξα?
Τεσπα, χάρηκα που πέρασες.
@blue, που είσαι εσύ? Μας έλειψες.
Φιλί
Καμία φορά αυτα που φανταζουν σαν τα πιο δύσκολα είναι τα πιο απλά..
ΕΠΙΜΕΝΩ σε λαθος μέρος τον ψαχνεις..
Σε φιλώ..
άνοιξες τη ψυχή σου
απλώθηκες πολύ
από τις πιο όμορφες γραφές σου
με καταλαβαίνεις;
Nαι...κοιταω ψηλα στον ουρανο
απλωνω το χερι μου και παιρνω απο κει
ενα συννεφο γκριζο με λιγο γαλανο
για να φτιαξω τη δικια μου φυλακη
πλαθω τα ονειρα μαζι μου για να παρω
με λιγο χωμα που πιανω απο τη γη
Κραταω Δροσια κ Αερα για να τραταρω
τον πονο και τον φοβο με φυγη
μα δεν μπορω
ειναι τα ματια μου θολα και δεν βλεπω καθολου μεσα εκει
Ναι κ αυτα που μισησα πολλα μεσα στη δικια μου φυλακη
Ναι ψυχη μου απλωθηκες πολυ
και πηρες αγκαλια οσα σου εμοιαζαν καλα
Ηπιες Χαρα την Εφτυσες Χολη
τρομαξες για λιγο και φερθηκες δειλα
ζηλεψαμε κ οι δυο τις σταλες τις βροχης
πεσαμε χαμηλα
κυλησαμε παντου
στην καταιγιδα διαλεξες μοναχη να κρυφτεις
φορεσες τα γκριζα να μοιαζεις τ ουρανου
μα δεν μπορω
ακομα ολα ειναι θολα
νιωθω οτι πεθαινουμε κ οι δυο μας μεσα εκει
Ναι!
και οσα μισησαμε ξανα ζουμε στη δικη μας φυλακη
στιχοι απο ενα κομματι της Sadahzinia που ειχα ανεβασει προσφατα στο μπλογκ μου
τις καλημερες μου κυριε κυνηγε φαντασματων!
αραγε τι φαντασματα ψαχνεις να αιχμαλωτησεις?
ελπιζω μονο οχι στιγμες-σκεψεις-στοιχειά!
Είμαστε όλοι μας ιππότες που ψάχνουν το πετράδι...
@αλητισσα, μπορεί... μπορεί και όχι...
Αλλά σε ακούω όπως πάντα...
@desposini, σε καταλαβαίνω... Εσύ?
@bliss, και τις δικές μου καλημέρες κυρία μου. Τι ψάχνω ε? Καλή ερώτηση... Πάντως σε καμμία περίπτωση αιχμαλώτους... :)
@3parties, είμαστε... αλλά τα πολύ φανταχτερά πετράδια δε λένε και πολλά..
Την καλημέρα μου :)
Φεύγω για τρεις μέρες στα εξωτερικά... Αφήνω λίγο πίσω τις εκλογές, τις πυρκαγιές, τα παράθυρα, την κίνηση που επέστρεψε...
Πολλά φιλιά σε όλους.
τώρα ναι
@desposini, χαίρομαι...
Ghosthunter
Στα σκοταδια η στο φως.Ζωντας στο σκοταδι ,εχεις τα αστερια που φεγγοβολουν απο πανω σου .Ειναι απιστευτα πολλα.Ειναι οι ψυχες των ανθρωπων που πεθαινουν και γινονται αστερακια.Φορτιζονται με τοση λαμψη ,αναβοσβηνουν κανοντας μας σινιαλο,δεν μπορουν να μιλησουν ,θελουν να μας πουν μην χανεται την ευκαιρια .Ειστε τυχεροι που ζητε στο φως.Πανοπλιες δεν χρειαζομαστε.Μονο αερινες φορεσιες για να νιωθουμε την ζωη που μας διαπερναει.
Για καληνυχτα σε κερναω ενα πρασινο λικερακι .Μην φοβασαι οπως τον shades oτι θα γινεις αλκοολικος με ενα μονο .
Δημοσίευση σχολίου