Καταστροφή, φωνές, απόγνωση, τρόμος, κλάμα, αγώνας...θάνατος...Και μετά είναι όλοι αυτοί που «συζητάνε»...
Και μετά είναι όλοι αυτοί που «βρίζουν»... ο ένας τον άλλο...
Εσύ ήσουν, εσείς είστε, εμείς έτσι, εμείς αλλιώς...
Και μετά είναι όλοι αυτοί που «ιδρώνουν»... δήθεν...
Αλλά μπορεί και ναι...
Για άλλο λόγο όμως...
Μπας και χάσουνε κάνα σταυρό...
Για τους άλλους Σταυρούς όμως δεν τους νοιάζει...
Αυτούς τους «λευκούς» που είναι χτισμένοι με δάκρυα...
Και μετά είμαστε όλοι εμείς...
Που βλέπουμε...
Που ακούμε...
Και για μια ακόμα φορά
Νοιώθουμε αδύναμοι...
Που αύριο θα πάμε στις «δουλειές¨» μας...
Να τα συζητάμε...
Και να ξανανιώσουμε αδύναμοι...
Ούτως ή άλλως σε λίγες μέρες θα κάνουμε αυτό που θέλουν...
Θα πάμε να τους ψηφίσουμε...
Αυτούς ή τους άλλους ή τους παράλλους...
Τι σημασία έχει?
Μόνο οι «Σταυροί» θα μείνουν...
Και μερικά λουλούδια από τη μάνα, τ’αδέρφια, τον πατέρα, τον φίλο...
Σκατά...
Η κόλαση είναι εδώ τελικά...
9 σχόλια:
Μετράω τ' αποκαίδια ένα ένα κάτω από αυτό το κίτρινο φεγγάρι...
Κρίμα...
Δεν έχω λόγια...Με συγκίνησες βαθιά...
Μεγαλος πονος, μονο ο πολεμος θα μπορουσε να παραβγει με τετοια καταστροφη..
Την αγαπη μου..
@tradescadia, ας αφήσουμε τα λόγια για τους μπλαμπλάδες στην τουβου...
(Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος μπορεί να μιλάει για ώρες και να μην λέει τίποτα...)
@αλητισσα, πόλεμος όντως...
Και την δική μου.
Τουλάχιστον να αγαπιόμαστε εμείς εδώ. Κάτι είναι κι αυτό.
Thelw na synodeysw ston pono elliniko ston koinotiko ola gia tin adifago kai anekselegkti pyrkagia aftis tis teleftaias Paraskevis sta ypostirigmata tis Peloponnisou, sto notiodytiko simeio tis Athinas, pou stoixisan tin zwi se 63 synanthrwpous sas.
David Santos
Εδώ είναι η κόλαση φίλε.. έχεις απόλυτο δίκαιο.
@santos, thank you very much.
@shades, και η κόλαση και ο παράδεισος εδώ είναι... Αν και τώρα τελευταία η χώρα κλείνει προς το πρώτο...
κουράστηκα από την καταστροφολογία και το live μοιρολόι κάθε μέρα. Νομίζω όλοι κουραστήκαμε. Με δάκρυα ποτέ δεν έγινε τπτ. Η αδυναμία είναι μια κατάσταση που επιβάλουμε εμείς στον ευατό μας, γιατί η δύναμη απαιτεί κόπο και θυσίες.
Όπως και να χει όσο δεν αλλάζουμε εμείς δεν θ' αλλάξει και ο κόσμος γύρω μας. Κι αν δεν είναι οι φωτιές, θα είναι κτ άλλο.
Osela, έχεις δίκιο αλλά σκέψου ότι εμείς έχουμε την πολυτέλεια να τα βλέπουμε καθισμένοι στην πολυθρόνα μας, να τα λέμε μέσω internet και να κουραζόμαστε. Και μόλις κουραζόμαστε πάμε για ύπνο στο ωραίο μας κρεβατάκι.
Τέλος πάντων, ο καθένας σε αυτή την ιστορία κάνει ότι του προστάζει η καρδιά του.
Την καλημέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου