Ταξίδι by ZAFMAN

Το κείμενο που παραθέτω ανήκει σε έναν πολύ αγαπημένο φίλο, ο οποίος αρνείται πεισματικά να «δικτυωθεί»... Που θα πάει, θα τον πείσω...

Ονειρεύομαι ένα μεγάλο ταξίδι
Ένα ταξίδι ατελείωτο
Βγαλμένο απ’ τον κόσμο της φαντασίας
Χωρίς πρακτορεία και πλάνα
Γεμάτο εκπλήξεις
Χωρίς αποσκευές
Με εισιτήριο τη σκέψη
Σε μέρη παρθένα απ’ τον κόσμο
Σε θάλασσες και πελάγη άγνωστα
Σε πολιτισμούς ακατέργαστους
Πέρα πολύ πέρα από τους χάρτες
Με μόνο οδηγό και συμβουλάτορα
Την πυξίδα της καρδιάς μου
Για να δω και να μάθω
Ανοίγοντας διάπλατα τα μάτια της ψυχής
Ναι! Αυτό είναι το όνειρο μου
Ένα ταξίδι ονειρεμένο
Να ακούσω άλλους σφυγμούς
Να αγγίξω άλλες ψυχές
Να ψηλαφίσω νέες καρδιές
Να γνωρίσω
Να μάθω
Να νιώσω
Τι είδους ταξίδι είναι αυτό – όμως?
Διαφορετικό
Αλλιώτικο
Εντελώς πρωτότυπο
Είναι το ταξίδι στο αρχέγονο όνειρο
Στις ίδιες τις καταβολές μου
Είναι η βυθομέτρηση ψυχής κ’ νου
Πρέπει να το κάνω
Όσο κι αν το επιχείρησα απέτυχα
Κόλλησε στην γραφειοκρατία
«Δεν έχεις διαβατήριο» μου έλεγαν
«Δεν μπορείς να ταξιδέψεις»
Ίσως αν βρω ένα διαβατήριο
Τα καταφέρω
Ψάχνω το δικό μου διαβατήριο
Τη δική μου ταυτότητα
Τα έχω ανάγκη
Για να περάσω «επιτυχώς» τον έλεγχο
Βαλίτσες και πράματα δε με νοιάζουν
Τι να τα κάνω?
Τι μου χρειάζονται άλλωστε?
Είναι όλα συμβάσεις
Όταν, φίλε, φτάσεις όπου ονειρεύεσαι
Μπορείς, τότε, να αγοράσεις
Ότι τόσα χρόνια σου λείπει

Κατάλαβες για τι ταξίδι
Σου μιλάω τόση ώρα?

… ZAFMAN

Φίλε μου, να είσαι πάντα καλά και το ταξίδι
που τόσο πολύ ζητάς, σου εύχομαι να το ζεις κάθε μέρα...
Σου αξίζει το καλύτερο...
Γιατί είσαι και θα είσαι πάντα αληθινός
και θα λες τα πράγματα με τ’ όνομα τους...

(Καλοτάξιδη και η GT...
αν τελικά δεν λειτουργήσει η λογική σου,
που δεν στο συνιστώ...
γάμησε τα κι άστα...
πάτα το γκάζι...
άκου το κροτάλισμα..
και φύγε...)