Έσβησε την μηχανή αφήνοντας τα φώτα ανοιχτά. Ήταν ο μόνος τρόπος να φωτιστεί το μέρος , αφού η ΔΕΗ το είχε ξεχάσει από καιρό.Άναψε ένα τσιγάρο και γύρισε το βλέμμα του προς το παλιό αρχοντικό.
Κανείς δεν μπορούσε να μαντέψει την ιστορία του. Έστεκε εκεί πάνω στην άκρη του γκρεμού, σαν σκιά από το παρελθόν. Ο μόνος σύνδεσμος με τον έξω κόσμο ήταν ένας μικρός χωμάτινος δρόμος. Οι άκρες του είχαν παραδοθεί στην άγρια φύση που φρόντιζε να υπενθυμίζει ότι με την δύναμη της μπορεί να καταπίνει σιγά σιγά οτιδήποτε είχε εγκαταλειφθεί.
Κι όμως, ακόμα και τώρα έδειχνε μεγαλειώδες. Ειδικά το βράδυ που δεν μπορούσες να διακρίνεις το πέρασμα του χρόνου επάνω του. Σημάδι ότι είχε χτιστεί κάποτε με μεράκι και αγάπη. Γλάστρες γύρω γύρω στα παράθυρα, γεμάτες με αγριόχορτα τώρα πια, φιλοξενούσαν κάποτε τα λουλούδια μιας περασμένης αγάπης. Τα μικρά άσπρα πετραδάκια που με πολλή φαντασία δείχνουν ότι σχημάτιζαν κάποτε μικρούς κύκλους, φανέρωναν ότι κάποτε υπήρχε ένας μεγάλος κήπος με λογιών λογιών δέντρα και φυτά. Τα παραθυρόφυλλα, μαυρισμένα πια από την βροχή και την σκόνη, ήταν καρφωμένα λες και πλήρωναν κι αυτά κάποιες αμαρτίες.
Η σήτα μπροστά από την εξώπορτα, γεμάτη τρύπες, έδειχνε ευαίσθητη σαν ιστός αράχνης. Πήγε να την ανοίξει μα έκανε πίσω. Δεν υπήρχε λόγος να δει μέσα. Ήξερε ότι η αγάπη δεν κατοικούσε πια εδώ. Μέσα βρίσκονταν μόνο, μερικά σκεπασμένα έπιπλα και μουχλιασμένες ταπετσαρίες.
Τότε γιατί ήρθε μέχρι εκεί?
Ίσως ήθελε να του ρίξει μια τελευταία ματιά πριν ο καινούργιος ιδιοκτήτης το μετατρέψει σε κέντρο διασκέδασης μοναχικών αντρών...
Ίσως ήθελε να θυμηθεί για ακόμα μια φορά πως μια μεγάλη αγάπη τελειώνει...
«Έλα πάμε...αργήσαμε» άκουσε μια γνώριμη γυναικεία φωνή και αισθάνθηκε ένα ελαφρύ άγγιγμα στον ώμο...
Ένα άγγιγμα όμως που σήμαινε τόσα πολλά...
Και το κυριότερο ελπίδα... Ελπίδα πως μέσα του θα ξαναζούσε...
Θυμήθηκε πάλι εκείνη την φτηνή δικαιολογία που είχε ακούσει στο τελευταίο μαρτυρικό «Γιατί?»
... «Γιατί είμαστε άνθρωποι...»
Έβαλε το κλειδί στην μίζα και ξεκίνησε....
...Αντίο
14 σχόλια:
Στεκι για μοναχικους αντρες..μεσα και εξω απο το σπιτι.
Συνεχισε φαντασματακι..μαρεσεις πολυ:*
Η ιδεα της εγκαταλειψης παντα με παγωνε..
Καλησπερα Φαντασματακι μου..
@candy, Χμμμ έχεις πολύ πλάκα μικρό μου... :)
@αλητισσα μου, η ιδέα του να εγκαταλείπεις αυτό που σε εγκαταλείπει πως σου φαίνεται?
Την Καλημέρα μου
Μου φαινεται δικαιη..
Που τα βρίσκεις, βρε παιδί μου? Λες και μιλάς για το εξοχικό των γονιών μου που λεχω να πατλησω 4 χρόνια...
Καλή ανάσταση να έχουμε, ειπαμε?
Πολύ ωραίο το post σου, αγαπητό Ghost! Η ιδέα ενός ανεμοδαρμένου, "νεκρού" σπιτιού είναι πολύ ατμοσφαιρική!
Όσο για την εγκατάλειψη, είναι πολύ πικρό να σε εγκαταλείπουν, ό,τι και αν είσαι, ό,τι κι αν έχεις κάνει...
Εύχομε καλό Πάσχα με ύγεια και χαρούμενες στιγμές.
Θα επανέλθω για σχόλιο...
Καλό βράδυ!!
@fibi, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα να έχεις μικρή μου.
@vampiria, καλώς ήρθες. Καλό Πάσχα και σε σένα.
@shades, Καλό Πάσχα και ότι επιθυμείς, για σένα και τον θησαυρό σου. :)
Καλο Πασχα Φαντασματακι μου..
καλη ανασταση γλυκο φαντασματακι..
πολλες ευχες για υγεια και ο,τι αλλο εσυ επιθυμεις!
φιλια+αγκαλιες ¨:)
Thanks for you work and have a good weekend and happy easter.
Χρονια Πολλα!Πολυ ομορφο:)...Αλλα θλιβερο...εγκαταλειψη...!Μου φερνει ασχημα συναισθηματα μονο και μονο σαν λεξη(παρεπιπτωντως δεν σε πετυχα πουθενα με το αμαξι:p τυχερε;))σχολιασα και στο κειμενακι που εγραψες με τις λεξεις:) ευχαριστω....!
Φάντασμα όσο γράφεις.. τόσο καλύτερα κείμενα διαβάζω.. θέλω να σε διαβάσω όμως και σε κάτι πιο χαρούμενο.
@Αλητισσα, Χριστός Ανέστη καλή μου.
@alicia, πολλές ευχές και σε σένα my beauty.
@santos, welcome!
@ανατολή, χαίρομαι που σου άρεσε. (Δεν με πέτυχες γιατί έφυγα χε χε)
Χρόνια Πολλά!
@shades, ευχαριστώ, θα έρθει και το comedy. Στο υπόσχομαι. :)
Δημοσίευση σχολίου