Θέλω τόσα να σου πω
Μα οι λέξεις δεν σχηματίζονται
... γίνονται εμπόδια
Σκέφτηκα να σου τα τραγουδήσω
Μα οι νότες παγώνουν και σπάνε
...πέφτουν στο κενό
Είπα να τα γράψω
Μα το μολύβι τρελάθηκε...και δεν αφήνει σημάδια
...αρνείται να συμβάλει
Προσπάθησα να τα ζωγραφίσω
Μα οι μπογιές σβήνουν και χάνονται...
...Βουλιάζουν μέσα στον υφασμάτινο καμβά
Ότι και να κάνω φαίνεται μάταιο...
Το μόνο που μένει είναι τούτο δω το πληκτρολόγιο...
Πάμε λοιπόν... αρχίζω....
Μόνο που δεν θα τα δεις ποτέ...
...Αγάπη μου...
Μα οι λέξεις δεν σχηματίζονται
... γίνονται εμπόδια
Σκέφτηκα να σου τα τραγουδήσω
Μα οι νότες παγώνουν και σπάνε
...πέφτουν στο κενό
Είπα να τα γράψω
Μα το μολύβι τρελάθηκε...και δεν αφήνει σημάδια
...αρνείται να συμβάλει
Προσπάθησα να τα ζωγραφίσω
Μα οι μπογιές σβήνουν και χάνονται...
...Βουλιάζουν μέσα στον υφασμάτινο καμβά
Ότι και να κάνω φαίνεται μάταιο...
Το μόνο που μένει είναι τούτο δω το πληκτρολόγιο...
Πάμε λοιπόν... αρχίζω....
Μόνο που δεν θα τα δεις ποτέ...
...Αγάπη μου...
11 σχόλια:
So many words are left unspoken, the silent voices are driving me crazy
(αυτό μου ήρθε στο νού διαβάζοντας το πόστ σου - η τραγουδάρα των simply red)
Τα συναισθηματα δεν εκφραζονται με αυτους τους τροπους γλυκιε μου...οταν κατφερνουμε να τα περιοριζουμε εκφραζοντας τα μεσω του γραπτου λογου των χρωματων ακομα και την μουσικης ειναι το ελαχιστο που μπορουμε να δειξουμε!Ετσι νομιζω!!!
Ακομα και μεσω του πληκτρολογιου εδειξες το μεγαλειο των συναισθηματων σου στο ελαχιστο...!Πολυ τυχεροι οσοι ειναι διπλα σου...!
Καλο βραδυ!!!
Φαντασματακι μου γλυκο οσα δεν λεγονται ειναι σαν να μην υπαρχουν..
Προτεινω να τα πεις..
Ειπαμε η αγαπη δεν μπορει ποτε να ειναι αδυναμια..
Εσυ εχεις το μαχαιρι εσυ και το πεπονι που λενε..
Πες τα!
Ακομα κι αν δεν τα δει ποτε.
Μου αρεσε αυτο που εγραψες..αν και πονεμενο.
Σε φιλω:*
:-((((
@bluesmartoulis, μεγάλο τραγούδι :)
@ανατολή, οτιδήποτε κάνει... αρκεί να το νοιώθεις... και να το νοιώσει. Many thanks.
@αλητισσα μου, πρέπει να έχεις το κατάλληλο ερέθισμα όμως...
Έτσι είμαι...
Φιλιά
@candy, σ'ευχαριστώ μικρό μου.
Μάκια
@nowayout, γιατί? Χαμογέλα... σου πάει :)
καμιά φορά βοηθάει πολύ το να εκφράζουμε αυτά που σκεφτόμαστε και νιώθουμε. ξέρω, δεν είναι για όλες τις φορές..
μα αν δεν θέλεις να τα αποτυπώσεις εδώ, κάνε το κάπου αλλού.. θα ξαλαφρώσεις και μπορεί να σε βοηθήσει.
μα γιατί τέτοιος δαίδαλος στο μυαλό σου; σίγουρα είναι πιο απλά τα πράγματα.. υποθέτω
καλημέρα
Χαίρομαι που τα γράφεις αυτά.. θα χαιρόμουν περισσότερο αν έβγαζες από μέσα σου κι αλλά.
Είμαι εδώ.
@desposini, απλά είναι αν ξέρεις να τα αντιμετωπίσεις. Αν δεν ξέρεις... Φιλάκια μικρή
@shades, χαίρομαι που είσαι εδώ. Σ'εχω ανάγκη σε τούτο εδώ τον χώρο. Δεν θέλω να με παρεξηγήσουν οι γυναίκες της blogoπαρέας αλλά εσύ όσο νάναι τα βλέπεις με άλλο μάτι.
thanks φίλε :)
Kαλη ευδομαδα Φαντασματακι:):*
Καλή εβδομάδα όμορφη. :)
Δημοσίευση σχολίου