Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006
Ονειρο...τεχνία
Περνώντας από το δρόμο της χαράς
Σε είδα να φτιάχνεις όνειρα
Κλεμμένες κλωστές και πολύχρωμα υφάσματα
Και εσένα... να ψάχνεις να βρεις το μοτίβο..
Χρώματα, γραμμές και νότες που μιλάνε
Όλα στοιβαγμένα στο ίδιο το τραπέζι
Μπλεγμένα σ’ένα κουβάρι...στο κουβάρι της ζωής...
Να τσακώνονται ποιο θα είναι πρώτο
Μα δεν έχει σημασία...
Γιατί αυτό που τους δίνει λάμψη...
Είσαι εσύ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
Πολυ ομορφα τα περιγραφεις..
ειδικα τα χρωματα..μου αρεσαν πολυ!:)
Βλέπεις φίλε μου που σήμερα άφησες τα κύματα και ήρθαν χρώματα, γραμμές και νότες που σου μιλάν..
Έχεις την καλημέρα μου.
Είναι ωραίο να ονειρεύεσαι!
καλησπέρες
Καλωσήρθες στον κόσμο των χρωμάτων, της μουσικής και της χαράς...Δεν είναι όμορφα εδώ; Μείνε όσο μπορείς...
@candy, δεν είναι τα πάντα ασπρόμαυρα... Σ'ευχαριστώ :)
@shades, και την καλησπέρα μου φιλαρακό.
@fibi, το πιο ωραίο! :)
@tradescadia, πολύ όμορφα όντως. Τώρα που ξύπνησες και συ...ακόμα καλύτερα ;)
ομορφο.. :)
fly on..
Είσαι μεγάλος παίχτης τελικά.
Πετάς το τυράκι, κι όποιος πιάσει.
Ωραίο patchwork!
@elemental, thank you! :)
@sigmataf, Πως κατάλαβες ότι μου αρέσουν τα τυριά? Ροκφορ, Γκούντα, Έμενταλ, Φέτα οι προτιμήσεις μου...
Αγαπητέ μου φίλε, δεν μπορώ να πω ότι "συντονίζομαι" τώρα τελευταία σε αυτά που γράφεις. Φυσικά δεν μπορώ να γνωρίζω τον τρόπο που σκέφτεσαι. Αν εννοείς κάποια λέξη που είδες στο κείμενο μου, σε πληροφορώ ότι έχει απόλυτα συγκεκριμένο αποδέκτη...
Τώρα αν θεωρείς τυρί ένα χαζό κείμενο που γράφω σε στιγμές αδυναμίας και συναισθηματικής φόρτισης, εάν με γνώριζες θα ήξερες ότι είναι το χειρότερο τυρί που έχω στην κατοχή μου. Εδώ απλώς βγάζω την ψυχή μου...
Τα μεγάλα τυριά τα έχω βαρεθεί και δεν με ενδιαφέρουν πια...
Για αυτό και δεν θα δεις ποτέ εδώ φωτογραφία μου, ούτε και hint για το ποιος είμαι ή το τι κάνω....
Το email μου σε περιμένει αν θέλεις περισσότερα...
@desposini, χαίρομαι που σου άρεσε :)
Μάλλον ήτανε μια ήρεμη μέρα..
gost hunter
Χωρίς όνειρα δεν έχει νόημα η ζωή... Εκεί έχω καταλήξει...
Την καλησπέρα μου, Hunter... :)
@mamba, ήρθες να δεις το καλαμάκι σου? ;) Καλώς ήρθες.
@serenity, έχεις απόλυτο δίκιο μικρή μου.
Και την δική μου καλησπέρα...
Kαλημερα:) Δεν εκτιμουσες τα χρωματα και τα ονειρα πριν αυτο σου το ποστακι ε?Για μενα αυτο το ποστ ειναι το πρωτο που διαβαζω απο σενα...ελπιζω να συνεχισεις με τον ιδιο τροπο γιατι ηταν παρα πολυ καλο!!!:)
Συγνωμη που θα καταχραστω τον χωρο σου για κατι ασχετο...αλλα μιπως μπορεις να μου πεις τι συναυλια ειχε την παρασκευη..?:p
Ανατολή, τα εκτιμούσα... απλώς σε μερικές περιόδους είναι πιο έντονο...
Καλώς ήρθες
Πι Ες Η συναυλία είναι σήμερα Σάββατο και είναι του Morrissey
φαντασματακι επετρεψε μου να σου τραγουδησω αυτο..(αν δεν πας στη συναυλια) :)
Angel, Angel
Don't take your life tonight
I know they take
And that they take in turn
And they give you nothing real
For yourself in return
But when they've used you
And they've broken you
And they've wasted all your money
And cast your shell aside
And when they've bought you
And they've sold you
And they've billed you for the pleasure
And they've made your parents cry
I will be here
OH, BELIEVE ME
I will be here
...believe me
Angel, don't take your life
Some people have got no pride
They do not understand
The Urgency of life
But I love you more than life
I love you more than life
I love you more than life
Mακια! (ενταξει το ειπα λιγο φαλτσα σνιφ):)
Το είπες εκπληκτικά...
Κλαψ λύγμ... με συγκίνησες μικρούλι..
Σ'ευχαριστώ
Μπορω να σου λεω απο ενα σε καθε σου ποστακι:)
Eυτυχως που δεν εχει τζαμια γιατι μπορει να σπασουν:)
Μακια!
Δημοσίευση σχολίου