Πίστευα ότι όλα έχουν τελειώσει.
Ότι όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους.
Χωρίς εκπλήξεις.... με καθορισμένη πορεία και στόχους...
Έκανα λάθος όμως. Ξέχασα τον βασικό κανόνα...
Ότι πάντα η ζωή είναι και θα είναι απρόβλεπτη...
Και τώρα?
Τώρα το μέλλον φαντάζει σαν μια λεωφόρο την νύχτα...
Βλέπεις μόνο μέχρι εκεί που φτάνουν τα φώτα σου...
Όσο δυνατότερα, τόσο καλύτερα....
Μέχρι να ξημερώσει και πάλι....
Και ξέρεις κάτι?
Μου φαίνεται ότι γουστάρω περισσότερο.....
(Time to move on…)
9 σχόλια:
time to move on
για πού παρακαλώ;;
χαμογελάκι ... καιρό είχα να σε δω :)
Τι σου έτυχε και επέστρεψες με κορυφαίο post;
Είναι αυτό που λένε "ο άνθρωπος σχεδιάζει το μέλλον του και ο Θεός τον βλέπει και γελάει.."
Μ'αρέσει που γουστάρεις όμως..εκεί είναι το θέμα τελικά..
Alkyoni: Μπροστά...και όποιος δεν μπορεί μένει πίσω..με τις επιλογές του.. Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω :)
Sigmataf: Είμαι με τις μέρες μου...μια έτσι, μια γουβέτσι..
Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο. Όσα είναι της ψυχής...τα πιάνεις αμέσως,βλέπω... ;)
Desposini: Το ζητάει ο οργανισμός μου φαίνεται... :>
Το θέμα είναι αυτό ακριβώς: να προχωράς παρακάτω...
Όταν δεν βλέπεις άλλο φως στην άκρη του τούνελ, ναι πρέπει να προχωράς παρακάτω...όσο δύσκολο και αν είναι..
Καλημέρα ευαίσθητη :)
καλησπέρες πολλές.
Το μόνο βέβαιο τελικά στη ζωή είναι η αβεβαιότητα που την τυλίγει. Και είναι ωραίο όταν αυτό αρχίζει να σου αρέσει!
Μπορεί απλώς να το είχα ξεχάσει...
Μπορεί απλώς να είχα πιστέψει...
Tradescadia welcome back :)
Δημοσίευση σχολίου