Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006

Νοοτροπίες...


Είναι πολύ εύκολο να χορεύεις όταν δεν είσαι χωμένος στη λάσπη.

Ειδικά όταν κάποιος άλλος είναι...
για να μπορείς εσύ να είσαι έξω...

4 σχόλια:

Sigmataf είπε...

Ύστερα απο το ουράνιο τόξο έρχεται η λάσπη... και ύστερα το ουράνιο τόξο.
Για σκέψου να χορεύεις κι όταν είσαι στη λάσπη...
Όμορφες και δυνατές στιγμές.
Ακόμα κι αν χάνεις τα βήματα κάπου-κάπου...παραμένουν:
Όμορφες και δυνατές στιγμές.

GhostHunter είπε...

Έχεις δίκιο....
Όμορφες και δυνατές στιγμές..

Αυτές αξίζουν τελικά.

Tradescadia είπε...

Ghosthunter dearest, έχεις δίκιο..."απ'εξω απ'το χορό..." κτλ! Πάντα παίρνουμε εύκολα θέση όταν κάτι δε μας αφορά άμεσα, όταν το κρίνουμε υπεράνω.
Όσο για τη "λογοκρισία", νομίζω ότι έχεις καταλάβει ότι of all people τη σιχαίνομαι και δε θα την επέβαλα ποτέ σε κάποιον. Όταν μιλούσα για "τα καλομαθημένα μας αυτάκια" , εννοούσα ότι έχουμε την τάση ο,τιδήποτε ανατρεπτικό να μας σοκάρει. Εμένα ούτως ή άλλως με θλίβει το γεγονός ότι πολλοί έχουν επαναπαυτεί σε μια αρχαιολατρεία που δεν οδηγεί σε καμία απολύτως εξέλιξη. Nothing personal! :) Καλό βράδυ!

GhostHunter είπε...

Μικρή μου tradescadia οι λέξεις σου, τόσο δυνατές που σχεδόν με πληγώνουν...αρχαιολατρεία...
Εγώ απλώς θαυμάζω ένα "κατασκεύασμα" τόσο τέλειο (τώρα μιλάει ο μηχανικός μέσα μου) που η ανατολή του ήλιου πίσω του άγγιξε τις καρδιές των πιο βάρβαρων φυλών του κόσμου, γι'αυτό και το σεβάστηκαν.
Φαίνεται όμως ότι οι σημερινοί βάρβαροι είναι χειρότεροι...
Οι όμορφες εικόνες δεν τους αγγίζουν αν δεν είναι σε μορφή jpeg...

Off course nothing personal ;)