Τρίτη, Δεκεμβρίου 09, 2008
Σιχτήρ....
Στο πρόσωπο ενός παιδιού κάποιοι βλέπουν τον «αναρχικό»...
Στο πρόσωπο ενός πατέρα κάποιοι βλέπουν τον «φονιά»...
Κανείς δεν βλέπει από ψηλά...
Όλοι κοιτούν το δικό τους δέντρο, κανένας το δάσος...
Τα αίτια δεν τα κοιτάει ποτέ κανείς, ούτε και προσπαθεί...
Απλώς πετάει νερό στη φωτιά όπως νομίζει...
Απαξίωση....
Απαξίωση των πάντων...
Θεσμών, ιδανικών, αξιών...
Τα καζάνια που βράζουν δεν σβήνουν με το αναποδογύρισμα τους...
Έτσι καίγονται όλοι...
Κι αυτοί, οι «αρχηγοί» μας? Κάθε χρώματος & «ιδεολογίας»?
Τσακώνονται για την «καρέκλα»...
Έλεος... να μας στειρώσουνε όλους...
Δεν αξίζει αυτή η χώρα άλλα αθώα παιδιά...
Παιδιά που τα μάθαμε να γελάνε με τη φωτιά και τον καπνισμένο ουρανό...
Και όχι με τον ήλιο ....
Τετάρτη, Μαΐου 21, 2008
Devoted...
Είναι αυτή η στιγμή…
Στη ζωή κάθε άντρα…
Που καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες…
Πως είσαι μόνος πια…
Καμία βοήθεια πλέον…
Απλώς εσύ… για άλλους…
Το ήξερες πάντως…
Ζεις έτσι για πολλά χρόνια…
Απλώς δεν το είχες συνειδητοποιήσει…
Αυτή η στιγμή ήρθε και για μένα…
Όταν τον είδα να κάθεται με το βλέμμα βουρκωμένο..
Ανήμπορο να αντιδράσει…
Πατέρα μην ανησυχείς…
Εγώ είμαι εδώ…
Μεγάλωσα πια…
Στη ζωή κάθε άντρα…
Που καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες…
Πως είσαι μόνος πια…
Καμία βοήθεια πλέον…
Απλώς εσύ… για άλλους…
Το ήξερες πάντως…
Ζεις έτσι για πολλά χρόνια…
Απλώς δεν το είχες συνειδητοποιήσει…
Αυτή η στιγμή ήρθε και για μένα…
Όταν τον είδα να κάθεται με το βλέμμα βουρκωμένο..
Ανήμπορο να αντιδράσει…
Πατέρα μην ανησυχείς…
Εγώ είμαι εδώ…
Μεγάλωσα πια…
Τετάρτη, Μαΐου 07, 2008
Σκέψεις....
Γράψε κάτι... ακούω...
Γράψε κάτι... ξανακούω...
Τι όμως?
Κι αυτή η επιμονή, λες και αν δεν γράφω εγώ στη μπλογκόσφαιρα κάτι τρέχει στα γύφτικα...
Όλα είναι θέμα διάθεσης. Και εμένα αυτό τον καιρό, ούτε εγώ δεν με παίρνω στα σοβαρά...
Κρίση των 40’s παιδί μου... Μου τα λέγανε παλιά και δεν τα πίστευα....
Δεύτερη εφηβεία... Παλιμπαιδισμός...
Αφού σε λίγο θα αφήσω και μαλλί Emo…
Ούτως ή άλλως μικροδείχνω...Όλη η οικογένεια το χει αυτό.
Εδώ την μάνα μου, 73 χρονών γυναίκα την περάσανε για έγκυο...
Κι αυτή δεν ήξερε αν έπρεπε να χαρεί γιατί την νόμισαν μικρή ή χοντρή...
Τέλος πάντων, με πήρε η κατηφόρα που λένε...
Όλο χασκογελάω με κάποιες ελάχιστες στιγμές που πέφτω...
Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας...
Δουλειά κι υποχρεώσεις άψογος... Αν και βαριέμαι αρκετά...Δεν μπορώ εγώ χωρίς προκλήσεις...
Και να σκεφτείς ότι αυτή η χρονιά θα δείξει αν θα την κάνω Μπαχάμες μόνιμα...
Ποτά, ξενύχτια, ροκ ντύσιμο (είπαμε μικροδείχνω...) κλπ σαν 18χρονο...
Είναι κι οι τρελοί που έχω γύρω μου... Ένα βήμα όλοι πριν το Δαφνί...
Μιλάμε για μεγάλη μούρλα... Βιώματα να δεις...
Είναι και κάτι άλλο... Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
Γράψε κάτι... ξανακούω...
Τι όμως?
Κι αυτή η επιμονή, λες και αν δεν γράφω εγώ στη μπλογκόσφαιρα κάτι τρέχει στα γύφτικα...
Όλα είναι θέμα διάθεσης. Και εμένα αυτό τον καιρό, ούτε εγώ δεν με παίρνω στα σοβαρά...
Κρίση των 40’s παιδί μου... Μου τα λέγανε παλιά και δεν τα πίστευα....
Δεύτερη εφηβεία... Παλιμπαιδισμός...
Αφού σε λίγο θα αφήσω και μαλλί Emo…
Ούτως ή άλλως μικροδείχνω...Όλη η οικογένεια το χει αυτό.
Εδώ την μάνα μου, 73 χρονών γυναίκα την περάσανε για έγκυο...
Κι αυτή δεν ήξερε αν έπρεπε να χαρεί γιατί την νόμισαν μικρή ή χοντρή...
Τέλος πάντων, με πήρε η κατηφόρα που λένε...
Όλο χασκογελάω με κάποιες ελάχιστες στιγμές που πέφτω...
Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας...
Δουλειά κι υποχρεώσεις άψογος... Αν και βαριέμαι αρκετά...Δεν μπορώ εγώ χωρίς προκλήσεις...
Και να σκεφτείς ότι αυτή η χρονιά θα δείξει αν θα την κάνω Μπαχάμες μόνιμα...
Ποτά, ξενύχτια, ροκ ντύσιμο (είπαμε μικροδείχνω...) κλπ σαν 18χρονο...
Είναι κι οι τρελοί που έχω γύρω μου... Ένα βήμα όλοι πριν το Δαφνί...
Μιλάμε για μεγάλη μούρλα... Βιώματα να δεις...
Είναι και κάτι άλλο... Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
Τρίτη, Απριλίου 22, 2008
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 14, 2008
Boy's World...
Μην περιμένετε να μαντέψουμε τίποτα...
Μπορεί να είμαστε «καθάρματα», «φαλλοκράτες», «γουρούνια» κλπ...
Αλλά μπορούμε να γίνουμε τα πιο τρυφερά πλάσματα...
Γιατί είμαστε ευαίσθητοι, πιο ευαίσθητοι από σας...
Αρκεί να καταλάβουμε ότι μας χρειάζεστε...
Αρκεί να καταλάβουμε τι ζητάτε...
Απλώς ο δικός μας κόσμος είναι σκληρός...
Και δεν συγχωρεί τις αδυναμίες μας...
Έχουμε αυτό το «κακό»...
Θέλουμε να μιλάμε με ΝΑΙ και ΟΧΙ...
Θέλουμε να μιλάμε συγκεκριμένα και όχι με υπονοούμενα...
Δεν είμαστε Τειρεσίες ούτε μάγοι με κρυστάλλινες σφαίρες...
Ζητάμε λίγα και απλά...
Αν το καταλάβετε αυτό τότε ο κόσμος σας ανήκει...
Αυτά...
Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν και το χαίρονται πραγματικά...
Μπορεί να είμαστε «καθάρματα», «φαλλοκράτες», «γουρούνια» κλπ...
Αλλά μπορούμε να γίνουμε τα πιο τρυφερά πλάσματα...
Γιατί είμαστε ευαίσθητοι, πιο ευαίσθητοι από σας...
Αρκεί να καταλάβουμε ότι μας χρειάζεστε...
Αρκεί να καταλάβουμε τι ζητάτε...
Απλώς ο δικός μας κόσμος είναι σκληρός...
Και δεν συγχωρεί τις αδυναμίες μας...
Έχουμε αυτό το «κακό»...
Θέλουμε να μιλάμε με ΝΑΙ και ΟΧΙ...
Θέλουμε να μιλάμε συγκεκριμένα και όχι με υπονοούμενα...
Δεν είμαστε Τειρεσίες ούτε μάγοι με κρυστάλλινες σφαίρες...
Ζητάμε λίγα και απλά...
Αν το καταλάβετε αυτό τότε ο κόσμος σας ανήκει...
Αυτά...
Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν και το χαίρονται πραγματικά...
Δευτέρα, Ιανουαρίου 14, 2008
Old song...
Μες τη δίνη των «αποκαλύψεων»
και της ολικής παράλυσης
μιας χώρας που παραληρεί
στο θέαμα ενός «ντι-βι-ντι»
ξεχνώντας τα πραγματικά της προβλήματα
βρήκα ένα παλιό παιχνίδι
από αυτά που ελευθερώνουν
μια παιδική γλυκιά μουσικούλα...
Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά
Είδα ότι πάνω του έγραφε
“Want to teach the world to sing…”
και της ολικής παράλυσης
μιας χώρας που παραληρεί
στο θέαμα ενός «ντι-βι-ντι»
ξεχνώντας τα πραγματικά της προβλήματα
βρήκα ένα παλιό παιχνίδι
από αυτά που ελευθερώνουν
μια παιδική γλυκιά μουσικούλα...
Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά
Είδα ότι πάνω του έγραφε
“Want to teach the world to sing…”
Σάββατο, Ιανουαρίου 12, 2008
Tired of lies....
Βαρέθηκα τα ψέμματα...
Λέω να τ΄αφήσω όλα πίσω...
Το τραγούδι... αφιερωμένο...
We'll do it all
Everything
On our own
We don't need
Anything
Or anyone
If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me and just forget the world?
I don't quite know
How to say
How I feel
Those three words
Are said too much
They're not enough
If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me and just forget the world?
Forget what we're told
Before we get too old
Show me a garden that's bursting into life
Let's waste time
Chasing cars
Around our heads
I need your grace
To remind me
To find my own
If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me and just forget the world?
Forget what we're told
Before we get too old
Show me a garden that's bursting into life
All that I am
All that I ever was
Is here in your perfect eyes,
they're all I can see
I don't know where
Confused about how as well
Just know that these things will never change for us at all
If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me and just forget the world?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)