Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 27, 2006

I see you...


Δεν υπάρχουν πια μαύρα γυαλιά...
Οι τοίχοι μπροστά γκρεμίστηκαν...
Το φως έχει πλημμυρίσει τα πάντα...
Όλα είναι και πρέπει να είναι ανοιχτά...

Τώρα βλέπω μέσα στην ψυχή σου...

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006

Νοοτροπίες...


Είναι πολύ εύκολο να χορεύεις όταν δεν είσαι χωμένος στη λάσπη.

Ειδικά όταν κάποιος άλλος είναι...
για να μπορείς εσύ να είσαι έξω...

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006

Δίλημμα....



Ανηφορίζοντας την πόλη της τρέλας
Βρέθηκα σ’ένα σταυροδρόμι...

Να πάω ευθεία ή να ακολουθήσω το ουράνιο τόξο?

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 16, 2006

Αποκάλυψη....


Παρασκευή βράδυ σ'ένα σκοτεινό μπαράκι.........
ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ.............................

Αυτό.....και μόνο....

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 15, 2006

UnGhostly Life

Να δίνει και να μην παίρνει....
Έτσι ήταν όλη η ζωή του...
Πάντα έτσι.....αυτός και οι σκέψεις του....
Συνέχεια να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα....πάντα με σκληρότητα..
Ο σκοπός του? Οι άλλοι.....Πως θα ζήσουν, πως θα επιβιώσουν...
Ρεαλισμός....Αυταπάρνηση.....Σκληρότητα.....Μπούρδες.....
Φαίνεται ότι αυτό που έδινε δεν ήταν ζωή.....και τιμωρήθηκε....
Φαίνεται ότι αυτό που έδινε δεν ήταν ζωντανό....και τιμωρήθηκε....
Φαίνεται ότι αυτό που έδινε ήταν λίγο.....και τιμωρήθηκε....
Και τώρα? Τι κάνει?
Ποιός είναι?
Έχει σκοπό πια? Γιατί είναι όλα θλιμμένα?
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να δίνει αγάπη?
Γιατί είναι ακόμα δυσκολότερο να παίρνει αγάπη?
Αφού αυτό είναι που πραγματικά θέλει.............

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 14, 2006

Ghost Story



Πάντα κάτι κυνηγούσε.....πάντα κάτι άπιαστο...
Φαντάσματα....τον στοίχειωναν όλη του την ζωή...
Αιθέριες υπάρξεις χωρίς μορφή
Μόνο μπερδεμένες σκηνές, ήχους και εικόνες.....
Του έδινε νόημα αυτό το κυνήγι….
Η προσπαθούσε να του δώσει..
Άσχετα αν δεν τα πολυπίστευε στην πραγματικότητα…..

Τώρα πια έγιναν αληθινά...
Τώρα τον κυνηγούν αυτά......
Τα είδε, τα βλέπει....έχουν ανθρώπινο πρόσωπο.....
Μερικές φορές τον κοιτάνε και γελάνε.....γελάνε δυνατά......
Τώρα θα πληρώσεις του λένε.....και ας μην έφταιγες σε τίποτα....
Μερικές φορές όμως κλαίνε.....κι αυτό είναι το πιο δύσκολο...
Γιατί εκεί πονάει......εκεί αφοπλίζεται...
Ο κυνηγός έγινε το θήραμα....και δεν ξέρει τι να κάνει...

Ίσως όμως τελικά να κάνει αυτό που ξέρει καλά
Αυτό που πάντα ήταν.....
Ένας GHOSTHUNTER